آیا تا به حال در یک رابطه عاشقانه احساس کرده‌اید که خودِ واقعی‌تان نیستید؟ انگار نقابی به چهره زده‌اید و مجبورید نقش بازی کنید؟ این حس “گم شدن” یا “ناشناخته بودن” در رابطه، تجربه‌ای رایج‌تر از آن چیزی است که فکر می‌کنید. دلایل متعددی می‌توانند در بروز این احساس نقش داشته باشند، از جمله:

چرا در روابط عاشقانه احساس گم شدن می‌کنیم؟

1. فقدان خودآگاهی عمیق:

شناخت دقیق از خود، شامل ارزش‌ها، نیازها، خواسته‌ها و مرزهای شخصی، پایه و اساس یک رابطه سالم است. بدون خودآگاهی، به راحتی تحت تاثیر نظرات و خواسته‌های پارتنرمان قرار می‌گیریم. وقتی خودمان را به خوبی نمی‌شناسیم، ممکن است برای جلب رضایت پارتنرمان، نقش‌هایی را بازی کنیم که با شخصیت واقعی‌مان همخوانی ندارند. این عدم اصالت، به تدریج باعث می‌شود احساس کنیم در رابطه گم شده‌ایم و هویت خود را از دست داده‌ایم. تمرکز بر خودشناسی از طریق خودکاوی، مدیتیشن، یا کمک گرفتن از یک متخصص می‌تواند به درک بهتر از خود و نیازهایتان کمک کند. به خودتان زمان بدهید تا نقاط قوت و ضعف خود را بشناسید و درک کنید چه چیزهایی برایتان در یک رابطه مهم است. به خاطر داشته باشید، اولویت دادن به خودآگاهی، خودخواهی نیست، بلکه سرمایه‌گذاری در سلامت رابطه است.

2. اولویت دادن بیش از حد به نیازهای پارتنر:

در یک رابطه سالم، نیازهای هر دو طرف باید به طور متعادل مورد توجه قرار گیرند.وقتی بیش از حد بر نیازهای پارتنرمان تمرکز می‌کنیم و نیازهای خودمان را نادیده می‌گیریم، به تدریج احساس خستگی و نارضایتی می‌کنیم.این رفتار می‌تواند ناشی از ترس از دست دادن پارتنر، یا تمایل به جلب رضایت او باشد.اما نتیجه آن، فرسودگی و احساس گم شدن در رابطه است.یاد بگیرید که به نیازهای خودتان هم توجه کنید و آنها را با پارتنرتان در میان بگذارید.ابراز نیازها، نشان‌دهنده خودخواهی نیست، بلکه نشان‌دهنده احترام به خود و رابطه است.

اولویت دادن به خود، به شما انرژی و انگیزه می‌دهد تا در رابطه حضور فعال‌تری داشته باشید.