چرا گاهی در روابط عاشقانه احساس میکنیم که تفاهم نداریم؟
همه ما در روابط عاشقانه، لحظاتی را تجربه کردهایم که حس میکنیم با طرف مقابلمان درک متقابل نداریم. این احساس میتواند آزاردهنده و حتی نگرانکننده باشد. اما چه عواملی باعث میشوند که این حس ناخوشایند به سراغمان بیاید؟ در اینجا 19 نکته را بررسی میکنیم که میتوانند در ایجاد این احساس عدم تفاهم نقش داشته باشند:
- ✅تفاوت در ارزشها: ارزشهای اساسی و بنیادین ما در زندگی (مانند اهمیت خانواده، کار، مذهب و. . . ) میتوانند با یکدیگر متفاوت باشند.
- ✅تفاوت در اولویتها: حتی اگر ارزشهای مشابهی داشته باشیم، ممکن است اولویتهایمان در زندگی با هم فرق داشته باشند.
- ✅سبکهای ارتباطی متفاوت: هر فرد سبک خاص خود را در برقراری ارتباط دارد؛ برخی مستقیم و صریح، و برخی غیرمستقیم و محتاط.
- ✅انتظارات غیرواقعبینانه: داشتن انتظاراتی که با واقعیتهای رابطه و شخصیت طرف مقابل همخوانی ندارند، میتواند منجر به سرخوردگی و احساس عدم تفاهم شود.
- ✅عدم شناخت کافی از خود: تا زمانی که خودمان را به خوبی نشناسیم، نمیتوانیم نیازها و خواستههایمان را به درستی به طرف مقابل انتقال دهیم.
- ✅عدم شناخت کافی از طرف مقابل: شناخت سطحی از شخصیت، گذشته و علایق طرف مقابل میتواند باعث برداشتهای نادرست و سوء تفاهم شود.
- ✅مشکلات در گوش دادن فعال: گوش دادن فعال و همدلانه به حرفهای طرف مقابل، نقش مهمی در ایجاد تفاهم دارد.
- ✅انتقادهای پی در پی و مخرب: انتقادهای مداوم و تخریبکننده میتوانند فضای رابطه را مسموم کرده و حس ارزشمند بودن را از بین ببرند.
- ✅عدم حل تعارضات به شکل سازنده: اجتناب از حل مسائل و تعارضات یا برخورد پرخاشگرانه با آنها، میتواند باعث انباشت نارضایتی و احساس عدم تفاهم شود.
- ✅تأثیرات گذشته: تجربیات گذشته (مخصوصا تجربیات تلخ در روابط قبلی) میتوانند بر نحوه تعامل ما در روابط فعلی اثر بگذارند.
- ✅تأثیرات محیطی: فشارهای محیطی (مانند مشکلات مالی، خانوادگی و شغلی) میتوانند بر کیفیت رابطه و سطح تفاهم بین زوجین تأثیر بگذارند.
- ✅عدم همدلی: ناتوانی در درک و احساس کردن احساسات طرف مقابل، میتواند منجر به احساس تنهایی و عدم تفاهم شود.
- ✅بیتوجهی به نیازهای عاطفی: عدم توجه به نیازهای عاطفی طرف مقابل (مانند نیاز به محبت، حمایت و قدردانی) میتواند باعث ایجاد احساس بیارزشی و عدم تفاهم شود.
- ✅عدم انعطافپذیری: عدم تمایل به سازش و تغییر در رفتارها و نگرشها، میتواند مانع از ایجاد تفاهم شود.
- ✅مقایسه با روابط دیگران: مقایسه رابطه خود با روابط کاملا مطلوب دیگران، میتواند باعث ایجاد انتظارات غیرواقعبینانه و احساس نارضایتی شود.
- ✅عدم قدردانی: فراموش کردن قدردانی از کارهای خوب و تلاشهای طرف مقابل، میتواند باعث ایجاد احساس بیتوجهی و عدم تفاهم شود.
- ✅عدم صرف وقت کافی برای یکدیگر: اختصاص ندادن زمان کافی برای گفتگو، تفریح و گذراندن وقت با کیفیت در کنار هم، میتواند باعث دوری و احساس عدم تفاهم شود.
- ✅تفاوت در سطح انرژی: تفاوت در میزان انرژی و فعالیتهای مورد علاقه، میتواند باعث ایجاد اختلاف و احساس عدم تفاهم شود.
- ✅عدم مراجعه به متخصص: در صورت بروز مشکلات جدی و عدم توانایی در حل آنها، عدم مراجعه به مشاور یا روانشناس میتواند باعث تعمیق مشکلات و افزایش احساس عدم تفاهم شود.
این عوامل میتوانند به صورت جداگانه یا ترکیبی، در ایجاد احساس عدم تفاهم در روابط عاشقانه نقش داشته باشند. آگاهی از این عوامل و تلاش برای بهبود آنها، میتواند به تقویت رابطه و افزایش تفاهم بین زوجین کمک کند. شناخت و درک این موارد قدمی مهم در مسیر داشتن یک رابطه سالم و پایدار است.
1. عدم شناخت کافی از خود
پیش از هر چیز، باید خودمان را به خوبی بشناسیم. علایق، ارزشها، نقاط ضعف و قوت خود را بدانیم. اگر خودمان را نشناسیم، چطور میتوانیم انتظاراتمان را به درستی به شریک عاطفیمان منتقل کنیم؟ شناخت خود به ما کمک میکند تا انتخابهای بهتری در روابط داشته باشیم و با آگاهی بیشتری وارد رابطه شویم. این شناخت باعث میشود بدانیم چه چیزی برایمان مهم است و در چه زمینههایی نمیتوانیم سازش کنیم. اگر درک درستی از نیازهای خود نداشته باشیم، نمیتوانیم به درستی آنها را با شریک زندگی خود در میان بگذاریم. در این حالت، احتمال بروز اختلاف و سوء تفاهم بسیار بالا خواهد بود. پس، اولین قدم برای داشتن یک رابطه موفق، شناخت کامل خود است. به خودتان زمان بدهید و سعی کنید بیشتر خودتان را بشناسید.
2. تفاوت در ارزشها و باورها
ارزشها و باورهای ما، زیربنای تصمیمگیریها و رفتارهایمان هستند. اگر در این زمینه با شریک عاطفیمان تفاوتهای اساسی داشته باشیم، احتمال بروز اختلاف نظر و درگیری زیاد است. تفاوت در ارزشها لزوماً به معنای پایان رابطه نیست، اما نیازمند تلاش و درک متقابل است. باید بتوانیم به ارزشهای طرف مقابل احترام بگذاریم، حتی اگر با آنها موافق نباشیم. در غیر این صورت، این تفاوتها به مرور زمان میتوانند به یک شکاف عمیق در رابطه تبدیل شوند. در مورد مسائل مهمی مانند مذهب، سیاست، خانواده و تربیت فرزندان، باید به یک درک مشترک برسیم. اگر در این زمینهها اختلاف نظرهای جدی وجود داشته باشد، رابطه به سختی پیش خواهد رفت. در این موارد، بهتر است با یک مشاور متخصص صحبت کنید.
3. عدم توانایی در برقراری ارتباط موثر
ارتباط موثر، کلید حل بسیاری از مشکلات در روابط است. اگر نتوانیم احساسات، نیازها و انتظارات خود را به درستی بیان کنیم، احتمال بروز سوء تفاهم و دلخوری زیاد است. ارتباط موثر نیازمند مهارتهای خاصی است، از جمله گوش دادن فعال، همدلی و بیان با صداقت احساسات. 
باید بتوانیم بدون قضاوت و سرزنش، به حرفهای طرف مقابل گوش دهیم و سعی کنیم او را درک کنیم. همچنین باید بتوانیم احساسات خود را به طور واضح و مستقیم بیان کنیم، بدون اینکه طرف مقابل را متهم کنیم. اگر در برقراری ارتباط موثر مشکل دارید، میتوانید از کلاسهای آموزشی یا مشاوره استفاده کنید. تمرین و تکرار، کلید بهبود مهارتهای ارتباطی است. سعی کنید در هر فرصتی، مهارتهای ارتباطی خود را تقویت کنید.
4. انتظارات غیرواقعی از رابطه
گاهی اوقات، انتظارات ما از رابطه بسیار بالا و غیرواقعی است. فکر میکنیم که شریک عاطفیمان باید تمام نیازهای ما را برآورده کند و همیشه خوشحال و راضی باشیم. اما واقعیت این است که هیچ رابطهای کامل نیست و هر رابطهای با چالشها و مشکلاتی روبرو خواهد شد. انتظارات غیرواقعی میتوانند باعث ناامیدی و نارضایتی در رابطه شوند. باید بپذیریم که شریک عاطفیمان نیز یک انسان است و دارای نقاط ضعف و قوت خود است. به جای تمرکز بر روی نقصها، سعی کنیم بر روی نقاط قوت او تمرکز کنیم. انتظارات واقعبینانه، پایههای یک رابطه سالم و پایدار را بنا میکنند. در مورد انتظارات خود با شریک عاطفیتان صحبت کنید و سعی کنید به یک درک مشترک برسید.
5. عدم توجه به نیازهای یکدیگر
در یک رابطه سالم، باید به نیازهای یکدیگر توجه کنیم و سعی کنیم آنها را برآورده کنیم. این نیازها میتوانند عاطفی، جسمی، فکری یا اجتماعی باشند. اگر به نیازهای شریک عاطفیمان بیتوجه باشیم، او احساس تنهایی و نارضایتی خواهد کرد. توجه به نیازها نیازمند دقت و همدلی است. باید بتوانیم نشانههای غیرکلامی طرف مقابل را درک کنیم و به نیازهای پنهان او پی ببریم. پرسیدن مستقیم نیز یک راهکار ساده و موثر است. از شریک عاطفیتان بپرسید که چه چیزی او را خوشحال میکند و چه نیازهایی دارد. برآورده کردن نیازها، باعث ایجاد صمیمیت و عشق در رابطه میشود. این امر، رابطه را قویتر و پایدارتر میکند. سعی کنید هر روز به نیازهای شریک عاطفیتان توجه کنید و آنها را در اولویت قرار دهید.
6. ترس از آسیبپذیری
آسیبپذیری، به معنای نشان دادن ضعفها و احساسات واقعی خود به طرف مقابل است.بسیاری از افراد، از آسیبپذیر بودن میترسند، زیرا میترسند که مورد قضاوت، انتقاد یا طرد قرار گیرند.اما آسیبپذیری، کلید ایجاد صمیمیت و اعتماد در رابطه است.اگر نتوانیم احساسات واقعی خود را با شریک عاطفیمان در میان بگذاریم، نمیتوانیم یک رابطه عمیق و معنادار داشته باشیم.ترس از آسیبپذیری میتواند ناشی از تجربههای گذشته باشد.شاید در روابط قبلی، به دلیل آسیبپذیری مورد آزار و اذیت قرار گرفتهایم.اما باید به خود یادآوری کنیم که هر رابطهای متفاوت است و نباید تجربههای گذشته را به رابطه فعلی تعمیم دهیم.
با قدمهای کوچک شروع کنید و به تدریج، میزان آسیبپذیری خود را افزایش دهید.
اعتماد، کلید غلبه بر ترس از آسیبپذیری است.به شریک عاطفیتان فرصت دهید تا به شما نشان دهد که قابل اعتماد است.
7. الگوهای رفتاری ناسالم
گاهی اوقات، الگوهای رفتاری ناسالمی را از روابط قبلی یا خانواده خود یاد گرفتهایم. این الگوها میتوانند شامل پرخاشگری، کنترلگری، بیاعتنایی یا وابستگی بیش از حد باشند. الگوهای رفتاری ناسالم، میتوانند به رابطه آسیب برسانند و باعث بروز اختلاف و درگیری شوند. شناسایی الگوهای رفتاری ناسالم، اولین قدم برای تغییر آنها است. به رفتارهای خود در رابطه توجه کنید و ببینید آیا الگوهای تکراری وجود دارد یا خیر. اگر متوجه الگوهای ناسالم شدید، میتوانید از یک مشاور متخصص کمک بگیرید. تغییر الگوهای رفتاری، نیازمند زمان و تلاش است. صبور باشید و به خودتان فرصت دهید تا به تدریج، رفتارهای سالمتری را جایگزین رفتارهای ناسالم کنید. 
8. عدم وجود حریم خصوصی
هر فردی، به حریم خصوصی و فضای شخصی خود نیاز دارد. اگر در رابطه، حریم خصوصی وجود نداشته باشد، میتواند باعث احساس خفگی و نارضایتی شود. حریم خصوصی، به معنای داشتن زمان و فضایی برای خود، انجام فعالیتهای مورد علاقه و حفظ استقلال است. باید به حریم خصوصی شریک عاطفیمان احترام بگذاریم و به او اجازه دهیم تا زمانی را به تنهایی سپری کند. کنترل بیش از حد و مداخله در امور شخصی، میتواند به رابطه آسیب برساند. ایجاد تعادل بین با هم بودن و داشتن حریم خصوصی، کلید یک رابطه سالم است. در مورد نیازهای خود به حریم خصوصی با شریک عاطفیتان صحبت کنید و سعی کنید به یک توافق برسید.
9. حسادت و عدم اعتماد
حسادت و عدم اعتماد، دو عامل مخرب در روابط هستند. حسادت، ناشی از ترس از دست دادن شریک عاطفی است و عدم اعتماد، ناشی از تجربههای گذشته یا شک و تردیدهای بیاساس است. حسادت و عدم اعتماد میتوانند باعث کنترلگری، سوء ظن و درگیری شوند. برای غلبه بر حسادت، باید به خود اعتماد داشته باشیم و به شریک عاطفیمان نیز اعتماد کنیم. اگر تجربههای گذشته باعث شدهاند که نتوانیم اعتماد کنیم، بهتر است از یک مشاور متخصص کمک بگیریم. ارتباط با صداقت و شفاف، کلید ایجاد اعتماد در رابطه است. با شریک عاطفیتان در مورد احساسات و نگرانیهای خود صحبت کنید و سعی کنید به یکدیگر اطمینان دهید.
10. مشکلات مالی
مشکلات مالی، یکی از عوامل اصلی استرس و درگیری در روابط هستند. بحث و جدل بر سر پول، میتواند باعث تنش و نارضایتی شود. برای جلوگیری از بروز مشکلات مالی در رابطه، باید یک بودجه مشترک داشته باشیم و در مورد نحوه خرج کردن پول به توافق برسیم. همچنین باید در مورد اهداف مالی خود با شریک عاطفیمان صحبت کنیم و سعی کنیم به یک هدف مشترک برسیم. شفافیت مالی، کلید حل مشکلات مالی در رابطه است. از پنهان کردن اطلاعات مالی از شریک عاطفیتان خودداری کنید. در صورت نیاز، از یک مشاور مالی کمک بگیرید.
11. دخالت خانوادهها
دخالت خانوادهها، میتواند یکی از عوامل اصلی اختلاف و درگیری در روابط باشد. والدین و سایر اعضای خانواده، ممکن است نظرات و انتظاراتی داشته باشند که با نظرات و انتظارات ما متفاوت است. برای جلوگیری از دخالت خانوادهها، باید مرزهای مشخصی را تعیین کنیم و به خانوادههای خود اجازه ندهیم که در امور شخصی ما دخالت کنند. همچنین باید با شریک عاطفیمان در این مورد صحبت کنیم و به یک توافق برسیم. حمایت از یکدیگر، کلید مقابله با دخالت خانوادهها است. در مقابل خانوادههای خود از شریک عاطفیتان دفاع کنید. البته، احترام به خانوادهها نیز مهم است.
12. کمبود وقت با کیفیت
در دنیای پرمشغله امروزی، بسیاری از زوجها، وقت کافی برای با هم بودن ندارند. کار، تحصیل، خانواده و سایر تعهدات، میتوانند باعث شوند که زمان کمی برای گذراندن وقت با کیفیت با شریک عاطفیمان داشته باشیم. کمبود وقت با کیفیت، میتواند باعث احساس تنهایی و نارضایتی در رابطه شود. برای رفع این مشکل، باید برنامهریزی کنیم و زمانی را برای با هم بودن در نظر بگیریم. این زمان میتواند شامل یک شام رمانتیک، یک پیادهروی در پارک، یک گفتگوی صمیمانه یا هر فعالیت دیگری باشد که از آن لذت میبرید. کیفیت وقت، مهمتر از کمیت آن است. در زمانهایی که با هم هستید، تمام توجه خود را به شریک عاطفیتان معطوف کنید.
13. عدم تلاش برای رشد فردی
در یک رابطه سالم، هر دو طرف باید برای رشد فردی خود تلاش کنند. رشد فردی، به معنای یادگیری مهارتهای جدید، بهبود نقاط ضعف و دنبال کردن اهداف شخصی است. اگر یکی از طرفین از رشد فردی خود غافل شود، میتواند باعث ایجاد عدم تعادل در رابطه شود. برای حمایت از رشد فردی شریک عاطفیمان، باید او را تشویق کنیم و به او فضا دهیم تا به اهداف خود برسد. همچنین باید خودمان نیز برای رشد فردی خود تلاش کنیم. رشد فردی، به معنای جدا شدن از یکدیگر نیست. بلکه به معنای تبدیل شدن به یک فرد بهتر و قویتر است که میتواند رابطه را غنیتر کند.
14. فراموش کردن ابراز محبت
ابراز محبت، یکی از راههای اصلی نشان دادن عشق و علاقه به شریک عاطفی است. ابراز محبت میتواند شامل گفتن کلمات محبتآمیز، انجام کارهای کوچک و بزرگ، هدیه دادن و لمس فیزیکی باشد. فراموش کردن ابراز محبت، میتواند باعث شود که شریک عاطفیمان احساس کند که دوست داشته نمیشود و مورد توجه قرار نمیگیرد. برای جلوگیری از این مشکل، باید به طور منظم به شریک عاطفیمان ابراز محبت کنیم. حتی کارهای کوچک و ساده نیز میتوانند تاثیر زیادی داشته باشند. ابراز محبت، نباید فقط در مناسبتهای خاص انجام شود. بلکه باید یک عادت روزانه باشد.
15. عدم وجود سرگرمیهای مشترک
داشتن سرگرمیهای مشترک، یکی از راههای اصلی ایجاد صمیمیت و نزدیکی در رابطه است. سرگرمیهای مشترک میتوانند شامل ورزش کردن، تماشای فیلم، سفر کردن، بازی کردن یا هر فعالیت دیگری باشد که هر دو از آن لذت میبرید. عدم وجود سرگرمیهای مشترک، میتواند باعث شود که احساس کنید که با شریک عاطفیتان هیچ چیز مشترکی ندارید. برای رفع این مشکل، باید سرگرمیهای مشترکی را پیدا کنید که هر دو از آن لذت ببرید. نیازی نیست که تمام سرگرمیهای شما مشترک باشد. اما داشتن چند سرگرمی مشترک، میتواند رابطه را تقویت کند. با هم سرگرم باشید و از با هم بودن لذت ببرید.
16. مقایسه رابطه با دیگران
مقایسه رابطه خود با روابط دیگران، یکی از راههای اصلی ایجاد نارضایتی در رابطه است. هر رابطهای منحصر به فرد است و نباید آن را با روابط دیگران مقایسه کرد. مقایسه رابطه، میتواند باعث شود که به چیزهایی که در رابطه خود دارید توجه نکنید و فقط به چیزهایی که ندارید فکر کنید. به جای مقایسه، باید بر روی نقاط قوت رابطه خود تمرکز کنید و سعی کنید آن را تقویت کنید. به رابطه خود به عنوان یک موجود زنده نگاه کنید که نیازمند مراقبت و توجه است. از دیگران الهام بگیرید، اما رابطه خود را با دیگران مقایسه نکنید.
17. عدم گذشت و بخشش
در هر رابطهای، اشتباهات و خطاهایی رخ میدهد. مهم این است که بتوانیم از این اشتباهات درس بگیریم و یکدیگر را ببخشیم. عدم گذشت و بخشش، میتواند باعث شود که کینهها و ناراحتیها در رابطه جمع شوند و به مرور زمان، رابطه را نابود کنند. برای گذشت و بخشش، باید تمرین کنیم و سعی کنیم خود را جای طرف مقابل بگذاریم. همچنین باید به یاد داشته باشیم که هیچکس کامل نیست و همه ما اشتباه میکنیم. بخشیدن، به معنای فراموش کردن نیست. بلکه به معنای رها کردن خشم و کینه است.
18. عدم پذیرش مسئولیت
در یک رابطه سالم، هر دو طرف باید مسئولیت اعمال و رفتارهای خود را بپذیرند. عدم پذیرش مسئولیت، میتواند باعث شود که مشکلات در رابطه حل نشوند و به مرور زمان، رابطه را تخریب کنند. پذیرش مسئولیت، به معنای اعتراف به اشتباهات، عذرخواهی و تلاش برای جبران آنها است. همچنین به معنای عدم سرزنش طرف مقابل و عدم انداختن تقصیر به گردن او است. برای پذیرش مسئولیت، باید بالغ و صادق باشیم. همچنین باید به یاد داشته باشیم که همه ما اشتباه میکنیم و مهم این است که از اشتباهات خود درس بگیریم. یک رابطه سالم، نیازمند دو فرد مسئولیتپذیر است.
19. نداشتن اهداف مشترک
داشتن اهداف مشترک، یکی از راههای اصلی ایجاد انگیزه و هیجان در رابطه است. اهداف مشترک میتوانند شامل خرید خانه، بچهدار شدن، سفر کردن، شروع یک کسب و کار یا هر هدف دیگری باشد که هر دو به آن علاقه دارید. نداشتن اهداف مشترک، میتواند باعث شود که احساس کنید که در یک مسیر جداگانه حرکت میکنید و هیچ چیز مشترکی برای رسیدن به آن ندارید. برای رفع این مشکل، باید اهداف مشترکی را پیدا کنید که هر دو به آن علاقه داشته باشید. اهداف مشترک، به رابطه معنا و هدف میبخشند. با هم برای رسیدن به اهدافتان تلاش کنید و از موفقیتهای یکدیگر خوشحال شوید.
